Lambèr en Ruben: al bijna dertig jaar metselmaten

Op 1 maart 2024 gaat Lambèr na bijna 43 jaar met pensioen. “Het zal wel even wennen zijn dat ik niet meer vroeg op hoef te staan en dat Ruben me niet meer komt oppikken ’s ochtends”, lacht Lambèr. “Maar ik kijk er wel naar uit, hoor. Lekker fietsen, wandelen en tijd met onze kleinkinderen doorbrengen. En ik wil vrijwilligerswerk gaan doen. Nee, ik ga me zeker niet vervelen.” Wat Ruben gaat doen als Lambèr met pensioen is, is nog niet helemaal duidelijk. “Ik kijk wel wat er op mijn pad komt. Misschien blijf ik nog wat jaartjes metselen, als zich een nieuwe maat meldt. Het liefst iemand uit de omgeving Gemert, want dan kunnen we gezellig samen rijden.”

Ruben legt uit dat veel metselwerk tegenwoordig wordt uitbesteed aan onderaannemers. “Daarom is onze metselploeg steeds kleiner geworden. Sinds het vertrek van Jan tien jaar geleden, zijn Lambèr en ik nog maar met z’n tweeën. En straks ben ik helemaal alleen. Ik ben dus eigenlijk de laatste der Mohikanen”, lacht Ruben. “Ja, je hebt iedereen overleefd”, beaamt Lambèr. Op de vraag wat het geheim is van hun samenwerking antwoordt hij: “We kunnen het gewoon goed met elkaar vinden. In al die jaren hebben we nog nooit ruzie gehad. Ja wel eens een meningsverschilletje, maar dat is logisch.” Elke ochtend haalt Ruben Lambèr op en na de werkdag brengt Ruben hem weer thuis. “We zien elkaar vaker dan onze vrouwen. Het lijkt wel een huwelijk”, zegt Ruben. “Maar dan zonder ruzie”, grapt Lambèr.

Allebei vinden ze de vrijheid en het werken in de buitenlucht heerlijk. Dat is waarom ze al zo lang in metselvak zitten. “Veertig jaar geleden begonnen we met een ploeg van vier man. We werkten op tarief en stonden dus de hele dag dezelfde muurtjes te metselen. Nu is ons werk afwisselender. Wel werden er vroeger meer streken uitgehaald. Als iemand bijvoorbeeld een scheurtje in z’n broek had, scheurden de anderen het verder uit. Soms zo ver dat je broek van je kont zakte. Ik heb dus wel eens in mijn onderbroek over de bouwplaats gelopen”, vertelt Lambèr lachend. “Ja, vroeger was er meer ruimte voor grappen. Maar we hebben nog steeds genoeg lol, hoor", vult Ruben aan.

Lambèr is het meest trots op de restauratie van de Lambertuskerk : “Ik vind het mooi om oude werken te herstellen. Dat geeft mij meer voldoening dan nieuwbouw.” Ruben: “Ja, dat vond ik ook een mooi project. Net als de fietsbrug in Oirschot , waar wij het metselwerk voor hebben gedaan. Dat was technisch uitdagend en heel intensief, omdat het in de winter was en het veel regende.” Op dit moment werken Lambèr en Ruben op renovatieproject EGW'60 in Geldrop en dat bevalt ze goed. “Het is lekker dichtbij, dus de wekker gaat pas om 6 uur. Dat is uitslapen voor ons”, zegt Lambèr. Waarschijnlijk is dit zijn laatste klus. “Of we elkaar blijven zien na mijn pensioen? Ja, dat denk ik wel. Ik spreek oud-collega Henk ook nog steeds. Uit het oog is zeker niet uit het hart.” Ruben: “Nee precies, ik blijf gewoon af en toe bij hem aanbellen!"